"Zoskia cultus", była ciężka,szybka,mocno nile'owa, "Demigod" jeszcze szybszy i brutalniejszy, "Apotasty" zaś powtarzane ,ale za to ciężkie, deathmetalowe- jakie powinno być. Evangelion zaś to wbrew pozorom zupełnie inna płyta, od pierwszego "Daimonos", z mrocznym intrem, przez "Shemhamforash" i "The See Ov I" po wolnego,8-minutowego "Lucifer'a" ,który naprawdę oddaje klimat tej płyty. Oczywiście złośliwi przyczepiają się, że to i to,a tamto i śmanto. Tak czy siak Behemoth zrobił duży krok do przodu.

Płyta w gruncie rzeczy jest dość Nile'owa (np:. Shemhamforash,Ov Fire And The Void), ale ciągle jest to Behemoth,piekielnie szybki i ciężki, brutalny i oczywiście mocny. Takie utwory jak "Transmigrating Beyond Realms Ov Amenti" łatwo zapadają w pamięć, zaś Nergal nie stroi od gitarowych riffów i solówek (solówki, są na tej płycie godne pogratulowanie, do tego Seth i Nergal ładnie się nimi wymieniają). "He Who Breed Pestilence" z fajnym riffem (szkoda, że niestety z brakiem gitarowej solówki), bardzo dobrze wpada w ucho ,a "Alas, Lord Is Upon Me" to utwór, który trzeba pochwalić za pomysłowość i fajną perkusję (trrr...pyk...ttrr) Perkusja jest ładna i ma niesamowite brzmienie,a płyta pod względem brzmienia na pewno jest jedną z lepszych. Najlepiej będzie się słuchać osobom, które Behemotha słyszą pierwszy raz. Ta płyta nie zawsze jest szybka, najlepsze utwory to te z "średnimi" i "wolnymi" tempami. Myślę ,że wiele osób uzna tą płytę za najlepszą w dorobku, a na pewno wielu będzie jej bić pokłony. W sumie to porządny metalowy materiał zasługujący na dobrą ocenę.

5/6


01. Daimonos
02. Shemhamforash   
03. Ov Fire And The Void
04. Transmigrating Beyond Realms Ov Amenti
05. He Who Breeds Pestilence
06. The Seed Ov I
07. Alas, Lord Is Upon Me
08. Defiling Morality Ov Black God
09. Lucifer